Lochau

między jeziorem a górą, tam, gdzie życie płynie powoli...

Tuż obok gwarnego Bregenz, niemal niezauważenie, wyrasta Lochau – jak spokojny cień rozedrganego światła. Miasteczko, w którym życie nie pędzi, lecz toczy się jak fala na brzegu Jeziora Bodeńskiego: miękko, rytmicznie, zgodnie z naturą.

Nie ma tu wielkich muzeów ani pałaców, nie błyszczy jak pocztówka. Ale właśnie dlatego Lochau trafia prosto do serca. Bo nie oferuje ci atrakcji – oferuje przestrzeń, spokój i autentyczność.

Hard

tam, gdzie jezioro oddycha jak człowiek

Rozciągnięte tuż obok Bregenz, Hard nie zabiega o uwagę. Jest jak drugi oddech Vorarlbergu – głęboki, cichy, pełen światła i przestrzeni.
Leży w miejscu, gdzie Jezioro Bodeńskie zaczyna się rozlewać szerzej, gdzie woda przenika lasy, a brzegi stają się delikatne, pełne trzcin, kaczek i ukrytych ścieżek. Tutaj natura nie jest tłem – jest gospodarzem.

Feldkirch

miasto, które szepcze kamieniem i cieniem

Na zachodnim krańcu Vorarlbergu, tam gdzie Austria niemal ociera się o Liechtenstein i Szwajcarię, u stóp zielonych wzgórz leży Feldkirch – miasto jak z ryciny: ciasno zabudowane, zamknięte w murach, ale otwarte na opowieść.
Wchodząc przez stare bramy, czujesz, jak przeszłość zaczyna iść obok ciebie, nie za plecami. Nie jako cień – ale jako towarzysz.